Na ćwiczenia oddechowe można spojrzeć z trzech perspektyw. Będą one uwarunkowane czynnikami, jakie regulują nasz oddech i wpływają na jego jakość. Aspekt biochemiczny dotyczy wymiany gazowej w organizmie i jest związany z równowagą pomiędzy tlenem (O2) i dwutlenkiem węgla (CO2). Aspekt biomechaniczny, czyli praca mięśni oddechowych, w tym głównego mięśnia oddechowego, jakim jest przepona (o niej osobny artykuł) oraz mięśni międzyżebrowych, które umożliwiają ruchy klatki piersiowej w trakcie wdechu i wydechu. Ostatni aspekt psychologiczny i emocjonalny, który może objawiać się zaburzając wzorce oddechowe lub odwrotnie to oddech będzie wywoływać dyskomfort psychiczny.
Wszystkie te czynniki mogą wywoływać zaburzenia wzorców oddechowych i analogicznie praktyki oddechowe będą koncentrowały się na:
- biochemii – zmniejszania wrażliwości na CO2,
- biomechanice – uruchamianie toru dolnożebrowego i pracy przepony,
- kadencji, czyli zmniejszania częstotliwości oddychania, co pozwala na regulowanie autonomicznego układu nerwowego.
Zagadnienia te dotyczą praktyk nad funkcjonalnym oddechem. Oddechem, który będzie przynosił nam zdrowie, lepszy sen i koncentrację. Właśnie to powinno być fundamentem pracy oddechowej. Dopiero kiedy zadbamy o tę część naszego funkcjonowania oddechowego w ciągu dnia, można przejść do technik, które chwilowo będą wywoływały w nas określony efekt (np. oddechy wykonywane ustami czy hiperwentylacje), ale niekoniecznie będziemy chcieli utrzymać ten efekt przez cały czas.
Źródło:
„Terapeutyczny oddech” Patrick McKeown, 2022